Bu genç Kamerunlu sanatçı, gerçekçi sanat eserlerinde, kendi ülkesindeki yiyecek ve tarımı sömürge tarihinin ve geleceğe yönelik özlemlerin ayrılmaz bir parçası olarak gören birinin duyarlılıklarını yansıtıyor.
Vincent van Gogh’un Paris’in karmaşasından kaçıp Fransa’nın güneyindeki Arles’a yerleşmesinin, eserlerini derinden etkilediği ve Yıldızlı Gece ve Gece Teras Kafe gibi daha ünlü tablolarına ilham kaynağı olduğu söylenir.
1945’te, Amerikalı soyut-dışavurumcu ressam Jackson Pollock’un New York’taki East Hampton’a taşınma kararı, sanatsal stilinde önemli bir değişime işaret etti. Yeni ortamının genişliği ve izolasyonu, onun imzası olan damlatma tekniğini geliştirmesine olanak tanıdı.
29 yaşındaki Kamerunlu yükselen yetenek Alexis Daniel Onguene Tassi, memleketinin üç farklı şehrinde büyüyen bir sanatçının kendisine aşıladığı özelliklerin toplamını yansıtıyor.
Tassi, ortaokulu Kamerun’un başkenti Douala’da okudu; güzel sanatlar alanındaki eğitimi ise onu ülkenin batısındaki kahve, muz ve palmiye yağı çiftlikleriyle ünlü Nkongsamba şehrine götürdü.
Tassi’nin sanat eserlerindeki belirgin gerçekçilik dokunuşu, ülkenin tahıl ambarı sayılan bereketli bir bölge olan Bafoussam’daki çocukluk yıllarından geliyor.
“Bafoussam ülkeyi besliyor,” diyor Tassi TRT Afrika’ya. “Nkongsamba bir zamanlar ülkenin ekonomik olarak en iyi üç gelişen şehri arasındaydı ama bugün eski halinin gölgesi.”
Güçlendirme imgesi
Tassi’nin resimlerinin çoğunda yiyecek satıcılığı ve çeşitli tarımsal faaliyetlerde bulunan insanlar yer alıyor; bu motif, Afrikalıların ekonomik dayanıklılığını göstermeyi amaçlıyor.
Les Trésors de la Haute Vallée (Yüksek Vadi Hazineleri), sömürgeci stratejilerde belli yiyecek türlerinin rolünü vurgular.
“Bu resimle izleyiciye, yemeğin sadece karnı doyurmakla ilgili olmadığını, basit ekonomik ve sosyal boyutların ötesine geçtiğini hatırlatıyorum,” diye açıklıyor Douala merkezli sanatçı. “Bu durumda, pirinç sadece sömürge propagandası için bir araç olarak değil, aynı zamanda gerçek Afrika ekonomik bağımsızlığını elde etmeye yardımcı olabilecek yerel bir hammadde olarak da görülüyor.”
Bu resmin fonu endüstriyel görünüyor; siyah bir erkek figür, beyaz pirinç torbalarının üzerinde zafer kazanmış bir şekilde poz veriyor.
Eser, Le Vieux Goût du Briss (Eski Briss Tadı) başlıklı serinin bir parçasıdır ve günlük dilde “briss” kelimesi genellikle zenginlik ve başarıyı belirtmek için kullanılır.
Girişimciliğe çağrı
Serideki bir diğer resim ise kakao çiftçiliği merceğinden ekonomik dayanıklılığı vurgulayan L’éveil au pays du Cacao (Kakao Diyarında Uyanış) adlı sanat eseridir.
Tassi, TRT Afrika’ya yaptığı açıklamada, “Kakaoya dair sömürgeci algının siyahi adamın şiddet ve çocuklaştırılmasının sembolü olmasından yola çıkarak, onu Afrikalıların hayallerini inşa edebilecekleri bir hammadde olarak tasvir ediyorum” dedi.
“Bu tablo, Afrika’nın yarı-endüstrileşmesini yansıtan gerçeküstü imgeler kullanıyor. Kıtadaki birçok genç Afrikalı girişimcinin sıfırdan başlayıp yenilik yaparak ve Afrika’nın (sömürgeci) bağımlılığına alternatifler sunarak başarıya ulaşmasına benzeyen çikolatacı Christian Djoumessi Donfack’ın hikayesinden ilham aldım,” diye ekliyor.
Donfack, moringa ve sütle zenginleştirilmiş bir Kamerun çikolatası markasının beynidir.
Paradokslar ülkesi
Tassi, Le Boucher (Kasap) adlı tablosunda Afrika’da gayrı resmi sektörün ortaya çıkışını ve bağımsızlık sonrası sanayileşmenin diğer yönlerini ele alıyor.
“Kasap, deri hammaddesi açısından zengin bir ülkenin, kendisini ithal ürünlerle süslemesinin paradoksunu anlatıyor” diyor.
Benzer şekilde, L’attente au tourne dos (Sırtını Dönüp Beklemek) adlı tablosu da kamusal malın kötüye kullanımını ve bunun özellikle kadınlar açısından sonuçlarını konu edinen bir tablodur.
Tassi, “Bu resimde sokak restoranı toplumsal bir mikrokozmos” diyor, ana malzeme olarak akrilik kullanıyor.
“Kırmızı giysili genç kadının üzerindeki inşaat tabelasında, bu otoritenin 50. eşi olmayı kabul ederse bazı avantajlara sahip olacağı yazmaktadır; bu da günlük hayatta onur ve kölelik arasındaki ikilemi göstermektedir”.
Sürekli kendini arama
Tassi, dört yıldan biraz fazla bir süredir profesyonel sanatçı olarak çalışıyor ve bu süre zarfında çok sayıda uluslararası sergide yer aldı ve kıtada ve ötesinde ağırlandı.
Yaratıcı süreci, satıcıların mallarını sattığı sahnelerin fotoğraflarını çekmeyi içerir. Ayrıca çevrimiçi videolardan ve resimlerden de ilham alır.
Tassi, TRT Afrika’ya yaptığı açıklamada, “En zor şey, bir insan ve sanatçı olarak duyarlılıklarıma dayanarak başlangıç noktamı bulmaktı” dedi.
“Kim olduğumuzu ve neye karşı en hassas olduğumuzu bilmek aşikar görünebilir, ancak kendimle ilgili bu arayışın beni sarstığını itiraf ediyorum.”
Sanatçı olmak isteyenlere verdiği tavsiyeler, tıpkı çalışmaları gibi, ilk prensiplerin zamansızlığından kaynaklanmaktadır. “Kendinize inanın, alçakgönüllü ve sabırlı olun ve sıkı çalışın,” diyor.
